در میان تمام کشورهای اروپایی، هلند به همراه سوئد و دانمارک کشورهایی هستند که ساکنین آن مثبت‌ترین طرز فکر را نسبت به دگرباشان جنسی دارند. 7 درصد هلندی‌ها درمورد همجنسگرایی و دوجنس‌گرایی نگرش منفی داشته و 10 درصد نیز درباره افراد تراجنسی نظر منفی دارند.
به طور کلی، دگرباشان می‌توانند در هلند هرچه که دوست دارند باشند. می‌توانید دست در دست با همسر همجنس خود قدم بزنید. می‌توانید در ملأ عام یکدیگر را ببوسید. می‌توانید به همکاران‌تان بگویید که دگرباش هستید. متاسفانه این کشور بهشت نیست، هنوز هم امکان آن وجود دارد که فردی شما را نپذیرد یا هنگامی که دستان یکدیگر را حین قدم زدن گرفته اید، حرف توهینآمیزی بشنوید. واضح است که دگرباشان در هلند هم ممکن است با همجنس‌گراهراسی و تراجنسی هراسی روبه‌رو شوند.
تاریخچه جنبش دگرباشان در هلند
در سال 1927، احتمالا اولین مشروبفروشی همجنس‌گرایان دنیا با نام Café ‘t Mandje در آمستردام افتتاح شد. این بار هنوز هم پابرجاست، می‌توانید آن را در زیدایک واقع در آمستردام پیدا کنید. بعد از جنگ جهانی دوم، سازمان دگرباشان، با نام کلوب شکسپیر افتتاح شد که نام آن در سال 1949 به COC تغییر یافت. COC در دهه‌های 1950 و 1960 بزرگ‌تر شد. این سازمان احزابی را درون کلوب خود تشکیل داد و اولین تظاهرات خود را علیه نسخه ثانویه ماده 248 ترتیب داد. این ماده متعلق به سال 1911 بود که تعامل جنسی افراد با همجنس خود را غیرقانونی اعلام می کرد. در سال 1971، این ماده از قانون هلند حذف شد.
در دهه 1970، همجنسگرایی در هلند بیشتر و بیشتر پذیرفته شد. اولین راهپیمایی عمومی همجنس‌گرایان در هلند در سال 1978 برگزار شد که «Roze Zaterdag» (شنبه صورتی) نام گرفت. این راهپیمایی هر سال در شهری متفاوت برگزار می‌شود. در سال 1987 «Homomonument» در مرکز شهر آمستردام افتتاح شد. این بنا برای یادبود افرادی است که به خاطر دگرباش بودن‌شان تحت تعقیب قرار گرفته بودند. هر سال، مراسم یادبودی در این مکان برگزار می‌شود.
درسال 2001، هلند تبدیل به نخستین کشوری شد که ازدواج زوج‌های همجنس را قانونی اعلام کرد. آخرین رویداد مهم به سال 2014 بازمی‌گردد. از آن زمان، عوض کردن جنسیت در گذرنامه کاری نسبتا آسان شده است.